gagasik-ի մոտ թուրքական ԶԼՄ-ների տեղեկություններն են ստորագրված փաստաթղթի բովանդակության վերաբերյալ: Մեր մեջ ասած տեղեկություններից դեզայի շատ ուժեղ հոտ է փչում, բայց դա մի կողմ: Եթե ենթադրենք, որ այդ տեղեկությունները ճիշտ են, ապա այստեղ մի շարք հետաքրքիր հարցեր են առաջանում:
Պարզ է, որ խոսքը գնում է Կարսի պայմանագրի վերահաստատման մասին: Սա Սևրից հետո միակ լեգիտիմ պայմանագիրն է: Ըստ իս, եթե մենք գնում ենք այդպիսի զիջման, որ վերահաստատում ենք Կարսի պայմանագրով սահմանված սահմանները, ապա պարտավոր ենք պահանջել համարժեք զիջում. այն է` ԼՂՀ փաստացի սահմանների ճանաչում և նույն Կարսի պայմանագրով սահմանաված Նախիջևանի կարգավիճակի վերահաստատում: Նման փաթեթը, չնայած այն բանի, որ ըստ էության նշանակում է հայկական տարածքների փոխանակում հայկական տարածքների հետ, բայց մյուս կողմից հանդիսանում է փաստացի գոյություն ունեցող իրավիճակի ֆիքսում: Դա այնքան էլ վատ չէ, համենայն դեպս շատ ավելի լավ է, քան տարածքներ հանձնելը: Կարող է թվալ, թե այդ քայլով, մենք մեկընդմիշտ հրաժավում ենք մեր հողերից. ռուսի ասած “фиг вам”: Ոչ մի բանից էլ չենք հրաժարվի ու մեր երեխաներին կդաստիարակենք համապատասխան ոգով, ու երբ ի վիճակի լինենք ամեն ինչ վերադարձնել, կթքենք բոլոր տեսակ պայմանագրերի վրա:
