Կորեոլան

Ի դեպ, ինչպես դժվար չէ գլխի ընկնել, առաջին հերթին տուժելու նրանք, ում ամսական աշխատավարձը առանց այն էլ ցածր է։ Օրինակ` 80000 աշխատավարձ ստացողն առաջ վճարում էր 8000 դրամ հարկ և ստանում 72000 դրամ։ Իսկ հիմա նա կվճարի 19520 դրամ և փաստացի կստանա 60480 դրամ։

Հ.Գ.
Մենակ մի բան չհասկացա, սոցվճարումները հանվու՞մ են։

Հ.Հ.Գ.
Հետաքրքիր է` այդ ու՞մ հանճարեղ մտքով է անցել օրենքի կիրառումը նախատեսել նախագահական ընտրություններից 1-2 ամիս առաջ։ Փհաաա։ Ընտրությունները թեժ են լինելու։

UPDATE

Մի հատ էլ սենց խուճուճ բան կա, որը ոնց որ թե ասում ա, որ ամեն ինչ էնքան սարսափելի չի, ինչքան կարող է թվալ։

Մեկաբանություններ նաև այստեղ և այստեղ։

Պիտակներ. Հայաստան, հայկական նեգատիվ

Փաստորեն նորից քննարկվել է «հին ուղղագրություն» vs. «նոր ուղղագրություն» հարցը։ Այս անգամ հեռուստատեսությամբ։

Թեմայով ուշագրավ հոդված է գրել հարգելի Սոս Մովսիսյանը։

Հոդվածում արտահայտված մտքերի հետ ընդհանուր առմամբ համաձայն եմ, չհաշված մի քանի առանձին դրույթներ։

Իմ կողմից հավելեմ.

Հնին վերադառնալու կողմնակիցներից ոչ մեկը դեռևս չի նշել գոնե մեկ խնդիր, որ կա այսօրվա ուղղագրությունում և որը պիտի լուծել։ Բնականաբար, քանի դեռ որևէ մեկը չի նշել գեթ մեկ խնդիր, ցույց չի տրվել նաև, որ խնդրի լուծման օպտիմալ ճանապարհը հնին վերադառնալն է։ Այսքանով, հարցը ռացիոնալ հարթությունում իրականում փակված է, իսկ մնացածը շահարկումներ (էդ բալշևիկյան ուղղագրություն է), մարդկանց անձնական կապրիզներ (ուզում եմ և վերջ) կամ ռոմանտիկ (ախր դա դարերով եկած, մեր հին, դասական ուղղագրությունն է) բաներ են։

Այս թեմայով մինչև այժմ միայն մի խնդիր է նշվել ” միասնական ուղղաագրության հարցը (ինչը, սակայն, բուն գործող ուղղագրության խնդիր չէ)։ Բայց ոչ ոք չի բացատրել, թե եթե նույնիսկ որոշում ենք լուծել այդ խնդիրը, ապա ինչու՞ այն պիտի լուծվի ներկա ուղղագրության հաշվին։

Պիտակներ. հայագիտություն, Հայաստան

Հայկական սմեռչերի մասին առաջին սլիվն է, այն էլ ադրբեջանական ԶԼՄ-ներում։

Պիտակներ. հայ-ադրբեջանական հակամարտություն, հայ-ուկրաինական դարավոր բարեկամություն, Հայաստան