Էս մարդու համեստությունից հավեսս ուղղակի եկավ։
«Ֆուտբոլ» պիտակով գրառումները
Էս էլ սենց, մարդն իրա բերանով ասումա, որ ինքն էլ սւձյան էլ պուտանկա են։
Republic of Ireland striker Simon Cox admits the ball brushed his arm before the Armenian keeper Roman Berezovskywas sent-off for handling outside the penalty area in Euro 2012 qualifier.
Cox adds that he didn’t think the ball struck Berezovsky’s arm outside the area even though he appealed for a foul with the other Republic players.
The West Brom striker replaced injured Robbie Keane in the Republic side in Tuesday’s 2-1 victory which secured the Irish a place in next month’s Euro 2012 play-offs.
Հա, մի բան էլ։ Թեև ոչ ռուսներին կրեցինք, ոչ էլ դուրս եկանք, բայց դե որ Նեմեցը վախտին նեղվում էր, թե խի՞ հմի, որ կրում ենք, չեն ասում. «Նեմեց Մալադեց», ասեմ ” ՆԵ-ՄԵՑ ՄԱ-ԼԱ-ԴԵՑ։ Իսկ տղեքին ու Վարդանին էլ ՄԱԼԱԴԵՑԻ քառակուսի։
Հայաստանի հավաքական ջան, ձեր ցավը տանեմ, հալալա ձեզ։ Անցած տարի ասեցի, որ վերջապես ունենք հավաքական, որով նույնիսկ պարտվելու դեպքում ենք հպարտանում ու էսօր էլ եմ ասում ” մենք ձեզնով հպարտանում ենք։ Տղավարի միչև վերջ խաղացիք, 10 հոգով, անփորձ դարպասապահով ու մենակ դուք էիք էտ դաշտում խաղում։ Երեկ խաղից հետո Երևանում մեքենաները նենց էին սիգնալ տալիս, որ չիմացողը կմտածեր, թե հաղթել ենք ու ըտենցա պետք։ Դուք արժանի եք, որ ձեզ շնորհակալություն հայտնեն անկախ խաղի արդյունքից։
Փաստորեն կան մարդիկ, ում քամակը մռմռումա էս երկրում տեղի ունեցող ամեն մի լավ բանից։ Հեսա, այ էս ( http://lragir.am/armsrc/society54434.html ) հոդվածագրի քամակն էլ մռմռումա ֆուտբոլի հաղթանակից։ Մռմռումա ու էտ մռմռոցից մարդն իրան պատեպատա տվել. տվելա, տվելա, տվելա … ու վիդիշ լի, իրան դուր չի էկել, թե ոնց էին տոնում հայերը հաղթանակը, նենց ինչ-որ ոչ կոշեռնի ձևերով էին տոնում էլի։ Մի քանի հիասքանչ մեջբերում անեմ.
Մի կողմից երկրպագուները տոնում էին ազգային հավաքականի կարեւոր հաղթանակը, մյուս կողմից հայաստանցիների մի զգալի մաս լկտիության խրախճանք էր բարձրացրել, օգտվելով հաղթանակից:
…
Երեւանյան ժամանակակից առօրյայում առանց այդ էլ հարմար տեղավորված, իրեն բավական ապահով եւ տանուտեր զգացող լկտիությունը եւ ամենաթողությունը ֆուտբոլային հաղթանակի առիթով ընդհանրապես կորցրել էր չափ ու սահման: Մինչդեռ այդպես հաղթանակը չեն տոնում, հաղթանակն այդպես հարամ են անում:
…
Մեր հավաքականի ֆուտբոլային հաղթանակները տոնելու մակարդակը երեւի թե պետք է առնվազն հասնի այդ հաղթանակները կերտելու, այսինքն մեր հավաքականի խաղամակարդակին:
…
Ֆուտբոլային հաղթանակները գալիս եւ տեւական ժամանակ մնում են այն երկրներում, որտեղ ոչ միայն թիմերն են լավ խաղում, այլ որտեղ այդ խաղին համարժեք որակով երկրպագության մշակույթ կա ձեւավորված, որովհետեւ այդ ամենը միասին են ձեւավորում հաղթանակների համար անհրաժեշտ ընդհանուր էներգետիկ դաշտը:
…
Մակեդոնիայի հավաքականն էլ այսօր եվրոպական ընդամենը միջին կարգի կամ նույնիսկ միջին երկրորդ կարգի թիմ է, որի հանդեպ հաղթանակն ինքնին “աշխարհով մեկ” լինելու եւ էյֆորիայից խեղդվելու հիմք կամ հիմնավոր պատճառ չէ:
…
Արա դե հիմա արի ու մի ասա, տո լավ է, ա՜յ աբորտի արդարացում, լու՞րջ ես ասում։ Տենց նատուռի հաղթանակն այդպես չեն տոնու՞մ։ Բա ո՞նց են տոնում, այ համբալ։ Թե՞ Հայաստանում ամեն լավ բանի համար քեզ մի երկու անգամ շինում են, դրանից ես տենց դաղված։
Դեռ անցած տարի ասել էի, որ վերջապես ունենք հավաքական, որով նույնիսկ պարտության դեպքում կարող ենք հպարտանալ, իսկ հաղթանակի դեպքում էլ չասեմ։ Էն էլ ի՜նչ հաղթանակի։ 0։4 մրցակցի դաշտում, էն էլ լուրջ մրցակցի։ Բայց հաղթանակից ավելի շատ դուրս եկան մի ուրիշ բան.
Մեր հավաքականը գիշատչի բնազդ ունի։ Բռնելով հակառակորդի, հա, հենց հակառակորդի թույլ տեղից` էլ բաց չի թողնում, սեղմումա մինչև վերջ, խեղդում ու սատկացնում, առանց ներելու, առնաց խղճալու, քամումա հակառակորդից արյան ամենավերջին կաթիլն անգամ։ Հայ չլինեի, Հայաստանի հավաքականը կսիրեի այդ բնազդի համար, որովհետև ֆուտբոլային թիմում այդ բնազդն եմ ամենից շատ գնահատում։ Նույն բանի համար եմ սիրում նաև «Բարսելոնային»։ Խնդրում եմ ինձ ճիշտ հասկացեք, ես իրար հետ չեմ համեմատում մեր հավաքականին ու «Բարսելոնային», ուղղակի ուզում եմ, որ լավ պատկերացնեք, թե հատկապես ինչը ի նկատի ունեմ։ Հավատացեք` այդ բնազդը ամեն տեսակ հաղթանակից շատ ավելին արժի։
Շատ դուրս եկավ նաև մի այլ բան, մեր տղաները իրար նկատմամբ ագահ չեն, վկա 3-րդ գոլը։ Հենրիխ Մխիթարյանը կարող էր ինքը փորձել դարպասապահի վրայով գնդակը գցել ցանցի մեջ, բայց առանց վարանելու գնդակը փոխանցեց Գևորգ Ղազարյանին։ Սա արդեն թիմ լինելու վկայություն է։
0:4
Sep 7
Սլովակիա-Հայաստան
Sep 7