Մերոնք կարողա Յակ-130 առնեն։ Ու նորից մեր կողմից ձեն-ձուն չկա։ Ռուսների հաշվետվությունները չէղնեն, իսկի չենք էլ իմանա։

Յակ-130

Իսկ Յակ-130-ի ձեռք բերումը շատ լուրջ բանա։ Ոչ այնքան էդ ինքնաթիռի գոյությամբ, որքան էն փաստով, որ դա ամենայն հավանականությամբ նշանակում է ռազմաօդային ուժերի զարգացման երկարաժամկետ պլանի գոյություն։ Աստված տա` ճիշտ դուրս գա ենթադրությունս։

Պիտակներ. Հայաստան, հայկական բանակ, Յակ-130

Պարզվում է, որ ինտերնետներում էսպիսի մի սայթ կա armedu.am ։ Կայքի նկարագրությունից

Համաշխարհային բանկի «Կրթության որակ և համապատասխանություն» վարկային ծրագրի և Հայաստանի Հանրապետության կրթության ու գիտության նախարարության «Կրթական ծրագրերի կենտրոն» ծրագրերի իրականացման գրասենյակի ձևավորած պատվերի շրջանակներում ստեղծվել է Հայաստանի դպրոցների ինտերնետային համալիր էջը` «Կրթական համալիր էջ» պորտալը։ Այն այժմ կոչվում է «Հայկական կրթական միջավայր»։

Պորտալը շահագործում է «Կրթական տեխնոլոգիաների ազգային կենտրոն» պետական ոչ առևտրային կազմակերպությունը։

Կայքում «Կրթական նյութեր» խորագրի տակ կա «Պաշարների կատալոգ» բաժին, որտեղ, ի թիվս այլ նյութերի, կան օրինակ այսպիսիները.
«Էզոթերիկոս»
«Իլիականը և հայկական մշակույթը» (հղումներ` Վարպետյանին!!!)
«Բրիտանիա կղզու առաջին բնակիչները եկել են Հայաստանից»
ու այդ կարգի էլի մի քանի նյութեր։

Բան չունեմ ասելու, կայքում կարծես թե նորմալ նյութեր էլ կան, բայց հարցն էնա, որ սենց բան պետական ծրագրով հովանավորված կայքում ՉՊԻՏԻ ԼԻՆԻ։

Ես վերջը պիտի մեր դպրոցական դասագրքերն առնեմ, մի հատ կարդամ, տեսնեմ ընտեղ ինչեր են գրում։

Պիտակներ. կրթություն, Հայաստան

Մի ռոմանտիկ միտք կա հայերիս, հատկապես` հայ ազգայնականների շրջանում, թե. «հեռու չէ կորցրածը հետ բերելու օրը», իսկ Թուրքիան էլ կավե ոտքերով հսկա է պարզապես, որ մեր մի հարվածով կտապալվի։ Ու ամենատարբեր տեղերում, ամենատարբեր մարդկանց շուրթերից պարբերաբար լսում եմ այս մտքերը։

Կարդալ այս տարրի մնացած մասը »

Պիտակներ. Հայաստան, Մեծ Եղեռն, պատմություն

Էն, որ Րաֆֆին կմսխի իր ռեսուրսը, սպասելի էր, արա բայց սե՞նց։ Դեռ ոչ ոք սենց ապաշնորհ ու բառադի ձևով չէր մսխել իր երկրորդ տեղը։ Էլ չասեմ, թե ինչ հեշտությամբ են կարողանում Րաֆֆու վրից միտինգը տանել։ Երբ որ դա Նիկոլն էր անում, էդ դեռ նորմալ էր, Նիկոլը ոտի վրա միտինգ սարքողա, բայց երեկ նույն բանը հաջողությամբ անում էր Անդրեասը։ Անելը որնա՞ Րաֆֆուն, Րաֆֆու միտինգին անվանեց «մի խումբ քաղաքացիներ» ու նաղդ սաղ իրա ձեռքը վերցնող էր, եթե ոստիկաննեը չփաթթեին, չտանեին։

Պիտակներ. Հայաստան, Րաֆֆի Հովհաննիսյան, քաղաքականություն

Չկա, չկա, մի բաց նամակ էլ ես գրեմ։ Վերջիվերջո ումի՞ց եմ պակաս։ Սաղ իրար գրեցին, ես էլ գրեմ էլի։

Մտածեցի, որ վայթեմ ընդդիմադիրներին նամակ գրող չի եղել (խոսքն, իհարկե, Ազատության հրապարակի ընդդիմության մասին է)։

2008-ին էլ, հիմա էլ հրապարակում հավաքված ընդդիմադիրներն ասում են, որ հեղափոխություն են ուզում անել ու անելու են։ Բայց ախր, ընդդիմադիրներ ջան, չկա տենց բան, իրականում ոչ ուզածներդա հեղափոխություն, ոչ էլ անելու եք էդ հեղափոխությունը։

Ձեր ուզածն իրականում շատ ավելի քիչ բանա ” ընդամենը իշխանափոխություն եք ուզում։ Բայց նույնիսկ իշխանափոխությունը չեք բաշարելու անել, որովհետև զբաղված եք հեղափոխության մասին անբովանդակ հռետորաբանությամբ, ինչի վրա անիմաստ ժամանակ եք վատնում։ Ախր եթե նպատակն պարզապես իշխանափոխությունն է, տենց էլ պիտի ասվի և աշխատանքն էլ պիտի համապատասխան բովանդակությունն ունենա։

Հեղափոխության մասին ճառերով իշխանություն չես փոխի. վերջիվերջո իշխանության ամրության պաշարը կհերիքի, որ ճառերից չփլվի։

Իսկ զուտ իշխանափոխության հասնելու համար ձեզ լրիվ ուրիշ բանա պետք. ուժեր կուտակել, կոնսոլիդացնել։ Դրա շանսը Րաֆֆին ուներ, բայց նույնիսկ չփորձեց այդ շանսն օգտագործել։ Ու երևի դեռ կարելիա էդ ճանապարհով գնալ, տեսեք, հետո չասեք, թե չզգուշացրի։

Պիտակներ. Հայաստան, սովորեք հետս գյոռս չեմ տանելու

Գոյություն ունի երկու Հայաստան, որոնց որոշ պայմանակնությամբ անվանենք վիրտուալ և իրական։

Վիրտուալ Հայաստանը մինչև կոկորդ հագեցած է իրադարձություններով։ Ինքներդ դատեք. խայտաբղետ հասարակական շարժումներ, արյունահեղ հեղափոխություններ, Բաքվի գրավումը, ծպտյալ հայերի ապստամբության նախապատրաստական աշխատանքները և այլն, և այլն։ Ու այդ ամենը ժողովրդի անունից, ժողովրդի համար և ժողովրդի միահամուռ մասնակցությամբ։

Հետո ֆեյսբուքից դուրս եմ գալիս ու նայում եմ շուրջս. ծանոթներիս, բարեկամներիս, հարազատներիս, ընկերներիս և այլն։ Մարդիկ, որքան էլ դա տարօրինակ է շուրջը եռացող հեղափոխությունների պայմաններում, հիմնականում զբաղված են ոչ թե այդ հեղափոխություններով, այլ իրենց առօրյա հոգսերով. ինչ ուտել, ինչ հագնել, երեխաների դասերը ստուգել, դպրոցում ծնող են կանչել, գնալ, վերևի հարևանը էլի ջուր է լցրել, գնալ կռվել և այլն, և այլն։

Արա, ու ինչքա՜ն են տարբերվում այդ երկու հայաստանները ու ինչքա՜ն իրար հետ ոչ մի կապ չունեն։

Հ.Գ.
Պետք չի գրել, թե «վիրտուալ Հայաստանը ռեալում էլ է բաներ փոխել, բլաբլաբլա»։ Նախ` դրա համար էլ գրել եմ «որոշ պայմանականությամբ»։ Երկրորդ` միևնույնն է, այդ երկու հայաստանները լրիվ տարբեր երկրներ են։ Մեկ-մեկ նույնիսկ սկսում եմ կասկածել, որ տարբեր մոլորակների վրա են։
Հ.Հ.Գ.
Այո, սույն գրառումը պատվիրված է իշխանությունների կողմից ահագնացող ժողովրդական շարժման դեմն առնելու և իշխանությունների դիրքերն ամրապնդելու համար։

Պիտակներ. ընկեր Պուտինի պատվերով, Հայաստան, քաղաքական