Արա դե ե՞րբ են արև տալու, զզվեցինք:

Պիտակներ. եղանակ, Հայաստան

Հա ուզում էի հարցնեմ, մոռանում էի, Գևորգի գրառումը հիշեցրեց։ ՀԱԷԿ-ի փակման պահով տեղական վայնասուններ դեռ չկա՞ն։

Պիտակներ. ՀԱԷԿ, Հայաստան

Плохая новость.Таким Макаром,они начнут на оккупированных территориях возводить города и станет армения процветать и пахнуть.Открытие аэропорта-это вызов.

Ահա այսպես նույնիսկ ադրբեջանուհին է հասկանում, թե ինչից հետո կարող է գալ Հայաստանի պայծառ ապագան։ Մնում է մեր իշխանությունները հասկանան։

Պիտակներ. ազատագրված տարածքներ, Արցախ, Հայաստան

Դուք կարծո՞ւմ, էիք, թե սփյուքնախի այսօրվա “հերքումը” դա վերջն էր և դրանից այն կողմ ուրիշ ոչինչ էլ չե՞ն կարող անել: Շատ իզուր. հայրենի սփյուռքնախի ֆանտազիան և խայտառակ լինելու զգտումը ոչ միայն չգիտեն լույսի արագությունը, այլև չեն ճանաչում ոչ սահմաններ, ոչ էլ լեզվական բարյերներ: Սփյուռքնախը բարեխղճորեն թարգմանել է հերքումը անգլերեն և իսպաներեն:

Հ.Գ.
Այ ռուսերեն դեռ չեն թարգմանել. ռուսերեն էջում մեն-մենակ ձանձրանում է “Prostite netu soderjaniya” գրությունը:

Պիտակներ. Հայաստան, սփյուռքնախ

Ա դե մեր “Զինուժը” կացինա էլի, հո՞ զոռով չի: Անցյալ շաբաթվա թողարկման ժամանակ զորավարժությունների կադրերում ճխտել են ինչ-որ լևի Տոչկա-Ու: Մի քանի հաղորդում դրանից առաջ էլ ճխտել էին չորս հատ ոչ պակաս լևի Միգ-23: Այ մարդ, եթե ունենք ու ուզում եք ցույց տաք, մարդավարի էդ անտերը ցույց տվեք, թե չունեք, կակովա՞ խուդոժնիկա ինտերնետի ես շատ գիտեմ որ գյոռից հանած կադրեր եք ճխտում: Որ ի՞նչ: Էլ չասեմ, որ էտ հաղորդումը վայթեմ դեռ սովետի մեջա մնացել (սովետում ապրած հասցրածներ, խնդրում եմ հաստատեք կամ հերքեք սա): Հա, մեկ էլ տեսնես “Զինուժի” ռեյտինգը ինչքանա՞:

Պիտակներ. անկապ, Զինուժ, Հայաստան

matterwaves-ի “Գիտնականնե՞ր, թե՞ դեմագոգներ” հարցադրման պատասխանն այստեղ:

Պիտակներ. բա սա երկիրա՞, Հայաստան

Հերթական այլանդակությունը “Արմենիա ԾիՎի”-ով ” “Ճիշտ, թե՞ սուտ”:

Պիտակներ. Արմենիա ԾիՎի, եվրոպական չափանիշներ, Հայաստան, շոՎուբիզնես

Համար 1:

Աբսուրդ մեկ անգործությամբ: Անգործության վայրը` Վանաձոր: Անգործության ժամանակը` սրանից տենց մի 2 տարի առաջ: Գործող և չգործող անձիք` մայրս ու ազգականներիցս մեկը:

Մայրս.
– Գործ չե՞ս ճարել:
– Չէ, այ ցավդ տանեմ, ու՞րա ստեղ գործ: Էս տարի հլը գնամ Ռուսաստան, տենամ ի՞նչ եմ անում:
– Լսի, ստե պոլիտեխնիկի մոտ շինարարությունա, ամիսը տենց մինչև 40–50 փող են տալիս ու մարդ են ուզում, ձեր տներից էլ 20–30 րոպեի ոտի ճամփայա, մի հատ գնա:
– Ի՞, այ ցավդ տանեմ, խի էտ ի՞նչ փողա որ, որ ես դրա հմա գնամ ստեից պոլիտեխնիկ հասնեմ:

Ոչ, ոչ, ազգականս ոչ ֆիզիկամաթեմատիկական գիտությունների թեկնածու էր, ոչ էլ բիոինֆորմատիկայի մասնագետ: Միջնակարգ կրթությամբ, երբեք բանվորից բացի ուրիշ բան չաշխատած մարդ էր:

Զանավես:

_______________________________________________________________________________

Համար 2:

Աբսուրդ մեկ անգործությամբ: Անգործության վայրը` Լոռու գյուղերից մեկը: Անգործության ժամանակը` սրանից տենց մի 2 տարի առաջ: Գործող և չգործող անձիք`մի հատ կին, մի հատ խեղճ ու կրակ ամուսին, լրագրողներ, երեխաներ:

Կինը տեսախցիկին ուշադիր նայող երեխաների, մեջքը կորացրած ամուսնու, չորացած, ճաք տված հողի և բառացիորեն տան կողքով անցնող առվակի ֆոնին.
– Ստեղ տուն-մուն ծախեցինք, գնացինք Ռուսաստան, էն էլ ընտեղից քշեցին, հիմա հետ ենք եկել, ոչ ապրելու տեղ ունեինք, ոչ աշխատանք, լավա գոնե բարեկամներիցս մեկը գյուղի ծայրին էս ազատ տունը մեզ տվեց: Բայց ոչ մի ապրուստ չունենք, ոչ կարող ենք այստեղ ապրել, ոչ էլ Ռուսաստան գնալ, գոնե մի հարուստ մարդ լինի, մեզ օգնի:

Զանավես:

_______________________________________________________________________________

Համար 3:

Աբսուրդ մեկ անգործությամբ: Անգործության վայրը` Սյունիքի կամ Վայոց Ձորի մարզի գյուղերից մեկը: Անգործության ժամանակը` “դե Սպիտակի երկրաշարժից առաջ հլա շատ տարի առաջ մի հատ երկրաշարժ էլ մեր մոտ էր էղել”–ից մինչև տենց մեր օրերը (տենց մի 30–40 տարի): Գործող և չգործող անձիք` ընտանիքի արդեն ծերացող հայր, մի քանի արդեն հասուն և նույնիսկ ամուսնացած որդիներ, ընտանիքի այլ անդամներ, լրագրողներ:

Ընտանիքի հայրը պատմում է.
– Դե երկրաշարժը, որ եղավ, դե Սպիտակի երկրաշարժից առաջ հլա շատ տարի առաջ մի հատ երկրաշարժ էլ մեր մոտ էր էղել, 19** թվին, էս մեր տունը լավ վնասվեց: Ուժեղ չէր, գյուղում տենց մի էրկու–իրեք տուն վնասվեց, մեկը մերը,– ցույց է տալիս խախուտ, հսկայական ճաքերով տունը: Էկան, տեսան, խոստացան, որ կօգնեն վերանորոգել կամ նոր տուն կտան ու տենց էլ հա ձգձգեցին, ձգձգեցին, քանի տարի, մինչև որ սովետը քանդվեց, էս մեր երկիրն էլ մեր մասին հեչ չի մտածում, ոչ հիշում են, ոչ մի բան խոստանում են, մեզ վաբշե մոռացել են, հիմա էս տան մեջ, ոչ երեխա ունենալա էղնում, ձմեռները ճաքերից, ինչքան ուզումա բան խցկենք, քամի, ցուրտ:

Զանավես:
_______________________________________________________________________________

Պիտակներ. բա սա երկիրա՞, Հայաստան

Արտահայտություններ կան, որ երբ լսում եմ, ոնց որ գլխիս կվալդով (ի դեպ, այս բառի հայերենը կա՞) տան: Դրանցից մեկը “Սփյուռքը մեր հարստությունն է” տխմարագույն արտահայտությունն է: Ասենք արտագաղթն էլ մեր հարստությունը մեծացնելու միջոց է էլի, Տիգրան Սարգսյանի ականջն էլ ստեղ կանչի: Ու ասենք, եթե ամբողջ Հայաստանով վաղը գնանք դառնանք Սփյուռք, հո չենք հարստանա, հո չենք հարստանա, էլ դու սուս: Իսկ իրականում Սփյուռքը դա մեր մեծագույն դժբախտությունն է և ոչ թե հարստությունը:

Պիտակներ. Հայաստան, հայեր

Այսօր մի պատմություն հիշեցի: Ուրեմն ժուկով-ժամանակով մեր ընկերությունն իր ստեղծած ծրագիրը վաճառում էր ում հաջողացնում էր ու մասնավորապես հաջողացրել էր հարավ-կորեական “Սամսունգին”: Գլուխներս գովելով ասեմ, որ “Սամսունգին” (և ոչ միայն “Սամսունգին”) մեր այդ ծրագիրը շատ էլ դուր էր գալիս, քանի որ իսկապես կարգին բան էր (հողը վրեն թեթև լինի): “Սամսունգը” գնել էր ինչ-որ քանակով լիցենզիաներ (իսկ մի լիցենզիան, պա սլուխամ, մի բավականին կլորիկ գումար արժեր), որոնք ժամանակ առ ժամանակ երկարացնում էր, ու բոլորը գոհ ու երջանիկ էին: Ինչ-որ մի պահի “Սամսունգին” բառացիորեն մի քանի շաբաթով մի հավելյալ լիցենզիա է պետք գալիս ու սրանք գալիս են, թե մի հատ լիցենզիա էլ ենք ուզում առնել: Մերոնք, իմանալով, թե ինչի համար է պետք, հայավարի ասում են. “ի՞, բա ամո՞թ չի մի շաբաթվա համար տենց բան եք ասում, էտ մի լիցենզիան ձրի կտանք”, բայց սրանք կտրականապես հրաժարվում են: Ակազիցցա ” Հարավային Կորեայում այդպիսի թանկարժեք նվերը կհամարվեր կաշառք` “Սամսունգի” համար բավականին տխուր հետևանքներով: Ատանկ բաներ:

Պիտակներ. բա սա երկիրա՞, Հայաստան, սենց բաներ