Իմ կարծիքն այն է, որ ի թիվ այլ օբյեկտիվ ու սուբյեկտիվ գործոնների, կառավարության անելիքը մեր քաղաքացիների համար կյանքի ավելի լավ պայմաններ ու հնարավորություններ ստեղծելն է, ինչը կնպաստի արտագաղթի տեմպերի նվազմանն` ինչն էլ ի նկատի եմ ունեցել հարցազրույցում:
Տիրգան Սարգսյան
Մի քանի օր առաջ մայրս իր ընկերուհիներից մեկի հետ էր զրուցում։ Միասին դասավանդել էին քոլեջում (նախկինում տեխնիկում էր եղել)։ Մայրս երկու տարի առաջ դուրս էր եկել այդտեղից, իսկ ընկերուհին մինչև հիմա աշխատում էր, բայց եկող տարի այլևս չի աշխատի։ Քանի որ 12-ամյա կրթություն, չկան շրջանավարտներ և ուրեմն չկան ուսանողներ, չկան դասաժամեր => կրճատում։
Jun 12
Յութուբում հայտնվել էին կադրեր, թե ինչպես են հայկական ՌՕՈՒ Սու-25 գրոհիչների օդաչուները վարժեցնում գրոհելու իրենց ունկաությունները ռուսական 102-րդ ռազմաբազայի զինժառայողների վրա: Ես դրանք իմ մոտ էլ բեռնեցի, որ հանկարծ չկորչեն, եթե էլի հայտնվեն, էլի կդնեմ:
ԶԳՈՒՇԱՑՈՒՄ. տեսագրություններում կան հայհոյանքներ: Բա ոնց, մերոնք այնքան ցածր են թռնում, որ ռուսներին հայհոյելուց բացի ուրիշ բան չի մնում: Իսկ այդպես թռնելը մերոնց բարձր վարպետության մասին է խոսում:
Թարմացում. փոխարինեցի մեկ միավորված տեսահոլովակով: Ի դեպ, ուշադրություն դարձրեք 2:16-2:18 հատվածին, երբ գրոհիչը բառացիորեն վրանի տանիքից մի 2-3 մետր բարձրության վրա է թռնում, այսինքն՝ գետնից ամենաշատը մի 6-7 մետր բարձրության վրա: Կամ 3:33-3:37, երբ ինքնաթիռը թռնում է ռադիոկայանից ավելի ցածր ու դարձյալ վրանների գլի վրայով:
Շարունակելով մեր բանակի դիպուկահար հրացանների թեման։
Առաջին նկարում և երկրորդ նկարի առաջին հրացանը (ամենաաջը) TAC-50։
Երկրորդ նկարում երկրորդ (մեջտեղի) հրացանը M-93 «Սև նետ»։
Երկրորդ նկարում երրորդ (ամենաձախ) հրացանը FALCON։
Երեւան: Մեդիամաքս: Մինսկում կայացած Milex-2011 ցուցահանդեսին Հայաստանի ներկայացուցիչները հետարքրքություն են ցուցաբերել ռուսաստանյան “Սմերչ” համազարկի ռեակտիվ համակարգերի /ՀՌՀ/ հանդեպ:
Ինչպես հաղորդում է Մեդիամաքսը, “Ռազմաարդյունաբերական սուրհանդակ” ամսագրին այս մասին հայտնել է “Ռոսոբորոնէկսպորտ” ընկերության հատուկ հանձնարարությունների գծով տնօրեն Նիկոլայ Դիմիդյուկը: Նրա խոսքերով, “հետաքրքիր բանակցություններ են անցկացվել Հայաստանի եւ Ղազախստանի ներկայացուցիչների հետ, որոնք հետաքրքրված էին “Սմերչ”-ով եւ սպառազինության արդիականացմամբ”:
“Ռոսոբորոնէկսպորտ”-ի հատուկ հանձնարարությունների գծով տնօրեն հատուկ նշել նաեւ Հավաքական անվտանգության պայմանագրի կազմակերպության կառույցների մասնակցությունը ցուցահանդեսին:
“Մենք երբեք այսքան սերտորեն չենք աշխատել ՀԱՊԿ հետ: Օրինակ, առկա է ՀԱՊԿ անդամ երկրներին ներքին գներով զենք մատակարարելու խնդիրը: Սակայն միշտ չէ, որ դա ձեռնտու է գործարանին: Այն ստիպված է վարկ վերցնել, եւ չկա երաշխիք, որ այս կամ այն երկիրը կգնի իր արտադրանքը: Առաջարկվել է ստեղծել այս հարցի վերաբերյալ առաջարկներ մշակող աշխատանքային խումբ”:
Մեդիամաքսը նշում է, որ 1987 սպառազինության ընդունված “Սմերչ”-ը համարվում է աշխարհում ամենահզորը: «Սմերչ»-ը սպառազինության է դրված ՌԴ-ում, Ուկրաինայում, Բելառուսում, Պեռուում, Ալժիրում, Քուվեյթում, Միացյալ Արաբական Էմիրություններում, Հնդկաստանում:
«Սմերչ» ՀՌՀ-ի արտահանման գինը շուրջ $12 մլն. է:
Մեդիամաքսը հղում է անում հետևյալ հոդվածին։
Կյանքիխոսքականները լրիվ հաբռգել են, ուժե նա լյուդեյ բռասայուտցա. DU KO KYANKE VTANGI TAKES KCUM։
Призывать теперь будут не военные, а юристы
Министерство юстиции заимело еще одну, новую для себя функцию.
Речь идет об организации военного призыва, планировании и реализации мероприятий гражданской обороны.
Соответствующее решение, возлагающее на “ведомство справедливости” новые функции, было принято правительством в четверг. Из Минобороны, которое всегда возглавляло работу по организации призыва, пока комментариев не прозвучало.
Ինչ-որ մեկը տեղյակա՞, թե էս ինչ թազա հիմարությունա։
Ամերիկյան կորպորացիան կօգնի Հայաստանին կենսաահաբեկչության դեմ պայքարում։ Հա, նենց սիրունա հնչում, բայց հիմա ի՞նչ, սրան պիտի հավատա՞նք։ Իսկ եթե ասել Կարենին պարանոիկ ռեժիմ միացնե՞նք։ Վրաստանում և Ադրբեջանում լաբարատորիաներ … ու հիմա էլ Հայաստանում ինչ-որ սիրուն փաթեթավորված ծրագիր։
Նոնինոյի գրածից մի միտք ծագեց։
Նախ, քանի որ օղակաձև զբոսայգին արդեն վաղուց ավելի շուտ սրճարան է, քան զբոսայգի, ապա պետք է այն վերանվանել։ Ասենք` օղակաձև սրճարան, սրճարանների օղակ, սրճարանադաշտ, սրճարանաայգի, սրճայգի և այլն։ Վերջիվերջո աննորմալ է, երբ ունես սրճարան, բայց այն չգիտես ինչու կոչվում է այգի, անցյալի այդ հնացած մնացորդներից մի օր պետք է ազատվե՞նք, թե՞ ոչ։ Ասենք որ Գետառը փակեցինք, հո՞ այդ փողոցին Գետառ չենք ասում, ասում ենք փողոց, չէ՞։ Դե ուրեմն սրճարանների օղակն էլ պետք չի այգի անվանել և թյուրիմացության մեջ գցել և քաղաքի բնակիչներին, և առավել ևս քաղաքի հյուրերին։
Բայց դա դեռ քիչ է։ Մենք ունենք շատ սուղ հնարավորություններ և մեր բոլոր հնարավորությունները պիտի առավել արդյունավետ օգտագործենք։ Մենք, ավելի ճիշտ Երևանը, ունենք բազմաթիվ սրճարաններ, ավելին, ունենք սրճարաններից կազմված մի ամբողջ օղակ, որի նմանը դժվար թե աշխարհում ինչ-որ մի այլ քաղաք ունենա։ Այդ փաստը պետք է առավելագույնս օգտագործել և պետք է սկսել Երևանի անվանափոխումից։ Օրինակ` Սրճարանավան, Սրճարանաշատ, Սրճարանապատ։ Չէ, չէ, հասկանում եմ, սովորել եք Երևան անվանը, հարազատ է այդ անունը, բայց դե պետք է ապագային նայել, չի կարելի ապրել անցյալով, գիտե՞ք վանաձորցիների համար հե՞շտ էր կիրովականցուց դառնալ վանաձորցի, ալավերդցիների մասին էլ չասեմ։ Նոր ժամանակները պահանջում են նոր մոտեցումներ նաև քաղաքների անվան հարցում ու մենք իրավունք չունենք թույլ տալ, որ զգացմունքները արգելակեն առաջընթացը։ Այդպիսին է նաև համաշխարհային փորձը, ասենք Սանկտ-Պետերբուրգը դարձավ Պետրոգրադ, հետո` Լենինգրադ, հետո նորից` Սանկտ-Պետերբուրգ ” ժամանակները փոխվում են, փոխվում են նաև քաղաքների անունները։
Եվ ուշադրություն դարձրեք, թե քաղաքի սրճարանային յուրահատկությունն ընդգծող նոր անունը ինչպիսի՜ գաղափար է իր մեջ պարունակում և ինչպիսի՜ հեռանկարներ է բացում։ Փարիզը սիրո, օծանելիքի քաղաք է, Վիեննան` երաժշտության, արվեստների, իսկ մեր մայրաքաղաքը` սրճարանների. սեր էլ կա, օծանելիք էլ, դե երաժշտությունն էլ հո անպակաս։ Պատկերացնու՞մ եք, Փարիզը, Վիեննա, աշխարհի մյուս հայտնի քաղաքները ամփոփվում են մեր մայրաքաղաքում։ Քաղաքի նշանաբանն էլ ” “հազար ու մի սրճարանների քաղաք”։ Բա իհարկե, Անին հազար ու մի եկեղեցիների քաղաք էր, իսկ Երևանը` սրճարանների։ Մենք պետք է ընդգծենք պատմական այդ ժառանգականությունը։ Բացի այդ նման նշանաբանը, գիշերային քաղաքը ասոցացնելով հազար ու մի գիշերների հետ, մեր քաղաքին տալիս է նաև յուրօրինակ արևելյան հմայք, որից ի սպառ զուրկ են այդ փարիզներն ու վիեննաները։ Այսպիսով արևելքի և արևմուտքի բոլոր հմայքները մեկտեղվում են մի կետում և այդ կետը Հայաստանի մայրաքաղաքն է։
Դուք միայն պատկերացրեք, թե ինչպիսի՜ թափով է նման անվանափոխությունից հետո զարգանալու տուրիզմը. տուրիստներն ուղղակի իրար հերթ չեն տալու Հայաստան գալու համար, քանի որ մնացած բոլոր քաղաքներն ուղղակի անմրցունակ են դառնում։ Ինչո՞ւ թափառել այս ու այն կողմ, եթե ամեն ինչ կարելի է վայելել մի տեղում։ Այս փաստարկներից հետո, յուրաքանչյուր ողջամիտ մարդ կհամաձայնվի, որ Երևանի անվանափոխությունը այսօր հրատապ հարց է և անհրաժշետ է օր առաջ իրականացնել։ Ճիշտ է, ավելորդ շտապողականություն էլ պետք չի. քաղաքի նոր, սրճարանային անունը պիտի ընտրել ամենայն զգուշությամբ, պիտի արվեն հասարակական քննարկումներ, բանավեճեր, որպեսզի լավագույն տարբերակն ընտրենք։ Օրինակ` իմ կողմից առաջարկված նեղ ազգայանական Սրճարանավան, Սրճարանաշատ, Սրճարանապատ տարբերակները, հնարավոր է, որ անմրցունակ լինեն և կարիք լինի նոր անունը կառուցել “կաֆե” միջազգային բառի հիման վրա։ Այնպես որ այս հարցը մանրամասն պիտի քննարկվի և ինչքան շուտ սկսվեն այդ քննարկումները, այնքան ավելի լավ։
Միլէքս-2011-ին մերոնք թեև հաջողություն են ունեցել, բայց մեկա բավականին անկազմակերպ են եղել: Բազմաթիվ բաներ, որոնք կարելի էր և պետք էր տանել, չեն տարել, փոխարենը տարել են կատալոգ և պլակատներ: Ու շատ իզուր: Ամեն դեպքում չեղած տեղը քյալամն էլ է միրգ, բավարարվենք դրանցով: Այս գրառումով կներկայացնեմ մեր ռազմաարդյունաբերության որոշ նմուշներ, որոնք եթե կատալոգի տեսքով չներկայացվեին, այլ իրական նմուշներով, մեր ռազմաարդյունաբերության հեղինակությունը շատ ավելի կբարձրանար ու շատ ավելի անուն կհանեինք:
Մնացածը՝ cut-ի տակ:
