Փաստորեն կան մարդիկ, ում քամակը մռմռումա էս երկրում տեղի ունեցող ամեն մի լավ բանից։ Հեսա, այ էս ( http://lragir.am/armsrc/society54434.html ) հոդվածագրի քամակն էլ մռմռումա ֆուտբոլի հաղթանակից։ Մռմռումա ու էտ մռմռոցից մարդն իրան պատեպատա տվել. տվելա, տվելա, տվելա … ու վիդիշ լի, իրան դուր չի էկել, թե ոնց էին տոնում հայերը հաղթանակը, նենց ինչ-որ ոչ կոշեռնի ձևերով էին տոնում էլի։ Մի քանի հիասքանչ մեջբերում անեմ.
Մի կողմից երկրպագուները տոնում էին ազգային հավաքականի կարեւոր հաղթանակը, մյուս կողմից հայաստանցիների մի զգալի մաս լկտիության խրախճանք էր բարձրացրել, օգտվելով հաղթանակից:
…
Երեւանյան ժամանակակից առօրյայում առանց այդ էլ հարմար տեղավորված, իրեն բավական ապահով եւ տանուտեր զգացող լկտիությունը եւ ամենաթողությունը ֆուտբոլային հաղթանակի առիթով ընդհանրապես կորցրել էր չափ ու սահման: Մինչդեռ այդպես հաղթանակը չեն տոնում, հաղթանակն այդպես հարամ են անում:
…
Մեր հավաքականի ֆուտբոլային հաղթանակները տոնելու մակարդակը երեւի թե պետք է առնվազն հասնի այդ հաղթանակները կերտելու, այսինքն մեր հավաքականի խաղամակարդակին:
…
Ֆուտբոլային հաղթանակները գալիս եւ տեւական ժամանակ մնում են այն երկրներում, որտեղ ոչ միայն թիմերն են լավ խաղում, այլ որտեղ այդ խաղին համարժեք որակով երկրպագության մշակույթ կա ձեւավորված, որովհետեւ այդ ամենը միասին են ձեւավորում հաղթանակների համար անհրաժեշտ ընդհանուր էներգետիկ դաշտը:
…
Մակեդոնիայի հավաքականն էլ այսօր եվրոպական ընդամենը միջին կարգի կամ նույնիսկ միջին երկրորդ կարգի թիմ է, որի հանդեպ հաղթանակն ինքնին “աշխարհով մեկ” լինելու եւ էյֆորիայից խեղդվելու հիմք կամ հիմնավոր պատճառ չէ:
…
Արա դե հիմա արի ու մի ասա, տո լավ է, ա՜յ աբորտի արդարացում, լու՞րջ ես ասում։ Տենց նատուռի հաղթանակն այդպես չեն տոնու՞մ։ Բա ո՞նց են տոնում, այ համբալ։ Թե՞ Հայաստանում ամեն լավ բանի համար քեզ մի երկու անգամ շինում են, դրանից ես տենց դաղված։
Պիտակներ. ազգի տականքը, բա սա երկիրա՞, հայկական նեգատիվ, սպորտ, Ֆուտբոլ
