«Ռազմ.ինֆո»-ի ռազմագիտական դասընթացի դիմումների ընդունման վերջնաժամկետը` նոյեմբերի 5-ը, մոտենում է։ Այս պահին կա 23 դիմում, որոնցից 17-ը … աղջիկներից։
Տղաների այդպիսի անտարբերությունն ու պասիվությունը մի քիչ տխրեցնում է, բայց դեռ ուշ չի. մինչև նոյեմբերի 5-ը ներառյալ դեռ 3 օր կա։
Կոմիտաս փողոցի վրա Վաղարշյանի ու Փափազյանի հետ խաչմերուկների միջև մի հատ կոշիկի խանութ կա։ Այ, ստեղ, որ նայեք, Յուքոմի ու Արդշինբանկի մասնաճյուղերն են, դրանցից անմիջապես հետո, դեպի ներս ընկած մի հատ շենք կա, չէ՞, այ ըտեղ։ Ուրեմն էտ խանութը կոշիկ առնելու համար ամենաճիշտ խանութնա։ Գները խելքին մոտիկ են, շատ որակով ու, որ պակաս կարևոր չի, կոշիկները Հայաստանում են կարված։ Խանութի տերերն էլ շատ հաճելի ու շատ ճիշտ մարդիկ էին։ Ասեմ, իմանաք էլի։
Մարդահամարողը եկել է, 23-25 տարեկան մի աղջիկ: Ես էլ տանը չեմ եղել, մորս են հարցերը տվել ու մասնավորապես աղջկաս վերաբերյալ հարցերը.
Հարց 1. -Երեխայի ծննդյան օր, ամիս, տարի:
Դե ասել են 4 ամսեկան աղջկաս տվյալները:
Հարց 2. -Իսկ վերջին 12 ամսում տանը ծնունդ եղե՞լ է:
Ես լինեի, կասեի, որ չէ, մեր մոտ արագիլովա, բայց դե մամաս համեստ, խելոք մարդ է, բարեխղճորեն պատասխանել է, որ այո:
Հարց 3. -Երեխան ինչ-որ մի տեղ սովորու՞մ է:
Հա, բա ոնց, տանը պուպուզ նստելա սովորում, բայց դե մամաս էլի բարեխղճորեն ասել է, որ ոչ:
Հիմա մտածում եմ, յարաբ, որ Աստված տրամաբանություն էր բաժանում, տեսնես էտ մարդահամարողը ու՞ր էր:
Կան մարդիկ, ովքեր փառք են վաստակում իրենց կյանքի ամեն մի օրով (փառք բառի լավագույն, ազնվագույն ու վեհագույն իմաստով), բայց ի հակադրություն իրենց այդ փառավոր կյանքի, դեպի հավերժություն իրենց ճամփան բռնում են համեստորեն: Համեստությունը, ընդհանրապես, արժանիքներից ու պատիվներից մեծագույնն է, իսկ մահն էլ առավելագույն համեստություն պահանջող բանն է: Մոմիկի օրինակը հիշեցնեմ, մեծանուն ճարտարապետը, հրաշալի ու անկրկնելի կոթողների հեղինակը, մահից առաջ ինքն իր համար շատ համեստ ու պրիմիտիվ մի խաչքար էր պատրաստել որպես տապանաքար:
Ու պատահականությունները պատահական չեն լինում, բարեկամներ, և այո, հենց սրիկա Լևոնի պատճառով Վանուշ Խանամիրյանի հրաժեշտի արարողությունը պիտի այսպես համեստ ստացվեր ու մեզ մտածելու տեղ տար իրական արժեքների շուրջ: Ինչու՞ այս ամենը միտքս եկավ ” չգիտեմ, ուղղակի երկար ժամանակ մեջս խմորվող ինչ-որ բաներ կային, որոնք հասկացա ու մինչև վերջ ընկալեցի, երբ այսօր մտա եկեղեցի: Եթե չգնայի, հաստատ այսպիսի բան չէի գրի:
Հետ եկա Երևան: Մոտ մի շաբաթ չէի երևում, ասեմ, որ այդ մի շաբաթում փորձնականորեն ապացուցվել է, որ կյանք առանց ինտերնետի գոյություն ունի, համենայն դեպս այն վայրերում, որտեղ կա հեռուստացույց ու մեկ էլ ներքևի հարկի հիստերիկ հարևան ում հիստերիկայի շնորհիվ ու պատճառով ահագին խողովակ փոխվեց:
Անինտերնետ կյանքի որոշ մանրամասներ cut-ի տակ:
Սեպտեմբերի 3-ի Վախթանգ Դարչինյան ” Էվանս Մբամբա մրցամատի երկու 10000-նոց տոմս կա: Մեր համար էինք գնել, բայց հետո պարզվեց, որ չենք կարող գնալ: Եթե ցանկացողներ կան, թող զանգահարեն (094) 48-08-59 կամ (055) 48-08-59 հեռախոսահամարով:
Jul 17
Գևորգը քաղաքապետի մասին հիշացրեց։ Ուրեմն ասեմ, երեկվանից ինքը պաշտոնապես իմ աչքի փուշնա, քանի որ ինչքան հասկացա, Գյումրի և որ ավելի կարևոր է Վանաձոր մեկնող երթուղայինները «Ռոսիա» կ/թ շրջակայքից տեղափոխումա «ես շատ գիտեմ, թե ուր»։ Ես էգոիստ ու քաղաքի կենտրոնի բեռնաթափման մասին բոլորովին չմտածող մի անձնավորություն եմ, ու գիտեմ, որ եթե երթուղայինները «Ռոսիա»-ում են կանգնում, ապա ես, եթե ձեռքիս մեծ չափերի կամ ուղղակի ծանր իրեր կան, իսկ այդպես լինում է գրեթե միշտ, կնստեմ մետրո, և 20 րոպե հետո տանը կլինեմ։ «Ես շատ գիտեմ, թե որտեղից», ուր կանգնելու են երթուղայինները (եթե այնտեղ մետրո չկա), ես տուն հասնելու երկու տարբերակ ունեմ. խցկված երթուղային տաքսիներ և ուղղակի տաքսիներ։ Առաջինը խիստ անհարմար է, իսկ հաճախ էլ գործնականում անհնար, երկրորդն էլ նշանակում է 100 դրամի փոխարեն առնվազն մի 1000 դրամ ծախս։
Մի խոսքով, ես իմ պաշտոնական «ֆի»-ն եմ արտահայտում քաղաքապետին։
Նոտբուկիս համար մի քանի մասեր պիտի առնեի, Հայաստանում կամ չկար, կամ էլ հոր գներով էր, ասի դե իբեյից առնեմ։ Ինչ-ինչ պատճառներով հարմար էր, որ ընկերս առներ, բայց դա էական չի։ Գնացինք, ընտրեցինք, առանք։ Բնականաբար Չինաստանից առանք։ Շատ արագ տեղ հասավ ու չաշխատեց։ Գրեցինք վաճառողին ու պարզվեց, որ լավ էլ աշխատում է, ուղղակի մենք ենք մեղավորը, սխալ պարամետրերով մաս ենք պատվիրել։ Դե մեղքը մերն է, մեր անուշադրության հետևանք, ի՞նչ կարող ենք ասել մարդուն, ասինք. «լավ, եթե ունես ճիշտ պարամետրերով մաս, խնդրում ենք տուր մեզ իբեյում հղումը, ճիշտը առնենք»։ Էս չինացիս վերցրեց ու թե. «չէ, դուք մենակ Չինաստանից Հայաստան տեղափոխման փողը տվեք, ես Ձեզ Ձեր ուզած պարամետրերովը անվճար կուղարկեմ»։ Ասինք. «համոզվա՞ծ ես, մենք կարանք առնենք էլի», սա «բա չէ, սաղ լավա»։ Ու ուղարկեց։ Մելըչ, բայց դե պռիյատնը էլի։
Այս պահին Դուք գտնվում եք «Անձնական/Личное» խորագրի պահոցում։
