Տխուր քարտեզ է, չէ՞:  Ավելի կոնկրետ թվային տվյալները հետևյալն են. ՀՀ-ում հղիությունների 23.2% (2008 թվականի տվյալ), իսկ ԼՂՀ-ում 38.1%-ը (2007 թվականի տվյալ) ավարտվում են աբորտով: Այդ սարսափելի ցուցանիշով ԼՂՀ-ն 4-րդն է շուրջ 100 երկրների ցուցակում, իսկ ՀՀ-ն 26-րդը (http://www.johnstonsarchive.net/policy/abortion/wrjp334pd.html):

Համաձայն նույն աղբյուրի 1992-2008 թթ. ՀՀ-ում սպանվել են 305797 չծնված երեխաներ:  ԼՂՀ վիճակագրություն կա 2002-2007 թթ. համար. 7308 սպանված երեխա: Այսինքն միջինում տարեկան մոտ 18000 երեխա է սպանվել: Համեմատեք ասենք Սպիտակի երկրաշարժի, պատերազմական կորուստների հետ կամ Եղեռնի հետ:

Ճիշտ է, համաձայն նույն աղբյուրի տվյալների, կա նաև դրական տեղաշարժ. ՀՀ-ում կատարվող աբորտների քանակը 90-ականների սկզբի միջին 35%-ի դիմաց իջել է մինչև 22%: Նվազել է նաև կատարվող աբորտների բացարձակ քանակը, բայց դա կապված է նաև հղիությունների քանակի ընդհանուր նվազման հետ: Աստված տա, որ նվազելը շարունակվի ու մի օր հայտնվենք այդ ցուցակի վերջին հորիզոնականում:

Մի դրական բան էլ ասեմ, վերջերս կինս ականատես էր եղել, թե ինչպես է բժիշկը մի աղջկա համոզում, որ աբորտ չանի:

via legatus-minor.